Oblicza Gruzji - Wielostronne spotkania z Gruzją

    Przegląd publikacji
  
Kobieta z wioski - między tradycją a telenoweląReportaże | Portrety literackie
Kaukaz jest jednym z tych miejsc na świecie, gdzie żyje się równolegle jakby w dwóch rzeczywistościach – jednej archaicznej a drugiej współczesnej. Czasem jeszcze wtrąca się jedna rzeczywistość – fikcja literacka i filmowa. O Diunie bez Herberta, o słońcu i pragnieniu, o zawieszeniu między tradycją a telewizyjną papką.
Dziewczyna z chlebemReportaże | Portrety literackie
O tym jak dyplomata łapał nam autostop, o skalnym mieście i słonecznej bogini. O Stalinie, Berii i przewodniku z pasją. O Leli, Lanie, Lice i Marice oraz człowieku, który miał widelec i nóż…
Toast za StalinaFelietony | Zapiski i odpryski
Historia kołem się toczy, jednakże czasem przychodzi nam się zmierzyć w jej interpretacji z kwadraturą tego koła.
Nauczycielki z Siedmiu CerkwiReportaże | Portrety literackie
O “Nadziei” pełnej nadziei, że można zgodnie koegzystować w wieloetnicznym regionie. O największym gruzińskim jeziorze i o wiosce, której nazwy się zmieniały. O Mery, która klucze miała i o nauczycielkach bajki opowiadających.
Sakartwelo - szlakami gruzińskich przestworzyReportaże | Gruzja oczami innych
Gruzja w obiektywie i w sercu Darka Piwowarskiego: Unosi się nad nią magiczna aura tajemniczości i ukrytego piękna. Kto się tam raz wybierze, zakocha się w Niej na całe życie. Poznajcie moją nową ukochaną – Gruzję.
Królowa Tamar - jedna z największych władczyń świataReportaże | Portrety literackie
Wszechstronnie wykształcona i piękna. W okresie panowania Tamar Wielkiej Gruzja stała się największą potęgą liczącą się nie tylko na Kaukazie, ale na całym Bliskim Wschodzie. Okres ten jest nazywany "Złotym Wiekiem Gruzji”, a ona sama największym monarchą w historii tego kraju.
Wigilijna noc przed gruzińskim Bożym NarodzeniemOpowieści o tradycjach | Zapiski i odpryski
Ogień, płomień, światło – za chrześcijańskim rytuałem pobrzmiewa wielokroć starsza tradycja, zlana z nią w jedno... Gdy zimowy mrok pożera świat czekamy narodzenia światła, czekamy by dni stały się dłuższe, by przyroda była gotowa do przebudzenia się, do odwiecznego zmartwychwstania.
Święta Nino - apostołka i patronka GruzjiReportaże | Portrety literackie
Niosła dobro, uzdrowienie i miłość. Niosła wiarę – nie mieczem a szlachetnością i własnym przykładem. Zainicjowała chrześcijaństwo w Gruzji i stała się jego żywą ikoną. O Nino historycznej i Nino współczesnej, o biblijnych konotacjach i “Afryce” w Tbilisi.
Georgialiki. Książka pakosińsko-gruzińska i... internetowa?Recenzje | Gruzja oczami innych
Książki, które mają trafić w moje ręce, trafiają różnymi drogami. Niektórym przychodzi przemierzyć sporo kilometrów. W przypadku książki Katarzyny Pakosińskiej to ja musiałam przejechać i przejść wiele kilometrów, by w Uszguli otrzymać ją z rąk Fridona i znaleźć w niej... swoje teksty.
Opowieść z czarnym pchalem w tle - w gościnnym domu Nodara i NaziHistorie kulinarne | Zapiski i odpryski
Nazi wraca z pracy przed południem i nie pozwala nam tego dnia wyruszyć w drogę. Robimy wielkie pranie w pralce, a ta przyjemność nieczęsto nam się trafia. Potem przystępujemy do nauki robienia kilku regionalnych smakołyków. Jest chaczapuri, lobio i owo pchali z ryżem. Są też kulinarne opowieści i pokazywanie starych, rodzinnych zdjęć.
Jak wypiekałam swój pierwszy chleb szotiHistorie kulinarne | Zapiski i odpryski
Byliśmy głodni i to całkiem solidnie. Mieliśmy ochotę na coś prostego i gruzińskiego. Pierwszy ogląd okolicznych sklepików – nic specjalnego nie wpada w oko, szukamy dalej...
Kobieta prehistoryczna, czyli portret wędrowcyReportaże | Portrety literackie
Piszę o Gruzji, ale także i o wędrowaniu. O tych dziwnych czasem ulotnych spotkaniach z ludźmi. Tych mgnieniach, które zostawiają ślad w duszy. Gdy przyszedł do mnie tytuł tego rozdziału pomyślałam – to czysta prowokacja… Będę pisać o jakiś kościach sprzed miliona siedmiuset tysięcy lat?
Szkoła tam, gdzie Ojciec, Syn i Duch Święty mówią dobranocReportaże | Zapiski i odpryski
Wystarczy przejść granicę armeńsko-gruzińską w Bavra, by znaleźć się pośrodku pustki. Może nie jest to zupełna pustka, bo gdzieś na widnokręgu i za pierwszymi wyniesieniami majaczy jakaś wioska, jezioro i podobna do garbów wielbłąda pojedyncza góra. Step, góry, wyniesienia, wulkaniczne, bezdrzewne połacie.
Zajrzyjmy do spiżarni w górskiej wiosce AdżariiHistorie kulinarne | Zapiski i odpryski
Koniec jesieni i niedługo zacznie się zima. Dla mieszkańców górskich wiosek Adżarii oznacza to zasypane i nieprzejezdne drogi. W wioskach nie ma sklepów a w miasteczkach jest ich niewiele i słabo zaopatrzone.
Mery i jej seryReportaże | Portrety literackie
Trudno mi pisać o Mery, bo trudno jedną historią ująć ogrom ciepła wewnętrznego i tragedii, których doświadczyła. Dotykanie jej tematu to jak zetknięcie z antyczną tragedią – żona, matka, siostra, obywatelka, pielęgniarka, mądra kobieta, kobieta pogodzona i niepogodzona, kobieta naznaczona wojną, kobieta, która ma klucze...

  Poprzednie
  Pauza
  Kolejne

      Kuchnia gruzińska    

          Dżondżoli - kiszone kwiatostany kłokoczki  
  
          Kapusta kiszona na czerwono po gruzińsku  

    Przewodniki subiektywne  

          Dwie twierdze królowej Tamar w Uszguli (Reportaże)    

          Abastumani - kurort owiany sosnowym pyłkiem (Reportaże)  
  
          Kostur wędrowca, czyli kij podróżny (Ekwipunek)  
  
          Podróże w czasie i przestrzeni (Refleksje wędrowca)  
  
          Tbilisi - sacrum i profanum (Reportaże)  
    
      Gruzińskie toasty, bajki i przypowieści, baśnie, mity i legendy    

Nocne niebo  
  
Jedna chwila  
  
Skąd w Gruzji tyle pięknych kobiet  
  
Pobożny złodziej  
  
Prawdziwy skarb  
  
Kupiec i uczony  

      Przysłowia gruzińskie    

          Aby poznać człowieka, trzeba zostać jego towarzyszem podróży.  

          Biada temu, kto uciekł; biada również temu, kto nie uciekł.  

          Bogactwo rodziny tym się mierzy, że pies i kot tłuste tam chodzą.  

          Bród pochwal dopiero po wyjściu na brzeg.  

          Chęć to połowa wykonanego dzieła.  

          Chmurny dzień wydawał się pannie młodej porankiem.  

          Choćbyś założył osłu siodło, nie przemieni się w konia.  

          Cierpliwość jest kluczem do raju.  

          Co człowiek sam sobie zrobi, tego najgorszy wróg nie potrafi mu zrobić.  

          Co trzeźwy ma na myśli, to pijany na języku.  

          Co wiatr przyniósł, to i wiatr zabierze.  

          Co, Dawidzie, zyskasz sobie, wszystko dzięki twojej głowie.  

          Czas króluje, a nie królowie.  

          Czyż każdy, kto nosi spodnie, godny jest miana mężczyzny?  

          Człowiek biernie poddający się losowi zemrze w niewoli.  

          Człowiek jest dla człowieka lekarstwem.  

          Człowiek mądry, lecz nieuczony, jest jak skuty lew.  

          Człowieka strzała zabija, lecz winowajcą jest strzelec.  

          Dla głuchych dwa razy nie biją w dzwony.  

          Dla tępego człowieka wszystko jedno, czy tu będzie, czy w Bagdadzie.  

          Do snu nie potrzeba wezgłowia.  

          Dobremu mówcy potrzebny jest dobry słuchacz.  

          Dobroć głupiego człowieka przynosi mało pożytku.  

          Dom kłamcy spalił się i nikt w to nie uwierzył.  

          Dopóki marzec przed tobą, nie chwal, ani też nie gań zimy.  

          Dopóki piec gorący, dopóty wrzucaj weń chleby.  

          Drzewo się nie przewróci od jednego ciosu.  

          Dziki bez nie zrodzi winnego grona.  

          Gatunek drzewa poznaje się po owocu.  

          Gdy proszą cię o chleb, nie dawaj kamienia.  

      Poezja gruzińska    
Modlitwa żmiiŻmija, ziewając, pełznie szczeliną,

Raz po raz pręgi cudowne migną,

Zaraz uklęknie, strach wzbudzi wszędzie,

Modlić się będzie...

    Spodobał ci się nasz serwis? Podziel się z innymi...
  
     Facebook Like